- Wojewódki Górne

Wojewódki Górne

4 stycznia 2020

Mieszkali tam rycerze zwani Wojewódkami herbu Awdaniec, notowani w 1418 roku. Niedługo później Wojewódkowie otrzymali nadania ziemskie w ziemi drohickiej i nową siedzibę nazwali właśnie Wojewódkami, przyjmując przy tym nazwisko Wojewódzki. Miejscowe Wojewódki są notowane w spisie parafialnym wsi z 1424 roku1. Natomiast tutejsi rycerze są wymieniani w tej okolicy od 1453 roku, gdy Wojciech, Maciej i Andrzej z Wojewódek sprzedawali część swojego działu dziedzicom z Krasnodębów. Z następnych lat pochodzą liczne zapisy o rycerzach z Wojewódek. W początkach XVI wieku istniała tylko jedna. W połowie XVI wieku wyodrębniła się w pobliżu nowa miejscowość zwana Pankami (Dolne), natomiast starą siedzibę nazwano Wojewódkami Wielkimi (dziś Górne). W spisie podatkowym ziemi drohickiej z 1580 roku miejscowość zwano Wojewotki Wielkie i umieszczono ją w parafii Sucheżebry. Podatek z tej wsi oddali ślachetni Stanisław i Marek z Wojewódk z cześnikami swemi. W następnych latach była to siedziba Wojewódzkich herbu Awdaniec. Mieszkała tu głównie drobna szlachta. W końcu XVIII wieku wśród dziedziców wsi wymienia się rodziny: Wojewódzkich, Czapskich, Błońskich, Bujalskich, Krasnodębskich, Paczuskich, Szczęsnych i Włodków. W XIX wieku Wojewódki Górne podzielone były między wielu właścicieli. Była tu liczna grupa potomków drobnej szlachty oraz trzy większe majątki ziemskie. W 1827 roku cała wioska liczyła 33 domy i 194 mieszkańców. Marianna małż. Nasiłowscy, wielu właścicieli; 1856-1935, hasła indeksu: Nasiłowscy Jan i Marianna; Tutejsze większe majątki ziemskie oznaczone były literami A, B i C. Pierwszy z tych majątków istniał aż do czasów II wojny światowej. Dziedziczyły tu różne osoby wśród nich Monika i Jan Wojewódzcy6. Drugi z majątków (litera B) należał do Złotnickich iPogorzelskich, istniał do lat dwudziestych XX wieku. Trzeci z majątków istniał według dokumentacji archiwalnej od 1856 do 1935 roku należał między innymi do Nasiłowskich Nie były to duże majątki ziemskie, raczej większe gospodarstwa liczące nie więcej niż 50 ha. Brak o nich danych w Księdze Adresowej Polski z okresu międzywojennego. W drugiej połowie XIX wieku Wojewódki Górne należały do gminy Kudelczyn. W 1895 roku notowano tu 18 domów i 188 mieszkańców. Jak widać wioska nie rozwijała się najlepiej. W stosunku do roku 1827 roku spadła liczba mieszkańców i dość znacznie liczba domów, może wiązało się to z koncentracją własności ziemi i wyrugowaniem drobniejszych właścicieli. Dane z 1921 roku mówią o 26 domach i 156 mieszkańcach wsi, wśród nich 2 prawosławnych i 3 Żydów. W okresie międzywojennym istniał tu zakład kołodziejski należący do J. Bernadziuka. Na mapach z tego okresu na zachodnich krańcach wsi przy drodze zaznaczono wiatrak, według Księgi Adresowej Polski jego właścicielem był A. Zdaliński.